Η Οίτη είναι ένα πανέμορφο χωριό κτισμένο στη νοτιοανατολική πλευρά του ομώνυμου όρους, μεταξύ του αρχικού τμήματος (άνω ρου) δύο ποταμών, του Βοιωτικού Κηφισού και του Φθιωτικού Ασωπού.

Πήρε το όνομά του από τα ομώνυμα, Όρος και Αρχαία Πόλη. Η περιοχή του χωριού, που στην αρχαιότητα ζούσαν Δρύοπες και μετά Οιταίοι, αποτελούσε πέρασμα από τη Βόρεια και Νότια Ελλάδα. Κατά ορισμένους στην περιοχή υπήρχε και το ανάκτορο του μυθικού Αχιλλέα.

Είναι τοποθετημένο αμφιθεατρικά και βλέπει νοτιοανατολικά μέσα σε ένα εναλλασσόμενο περιβάλλον από χωμάτινους λόφους, βαθιές χαραδρώσεις και πέτρινους απότομους όγκους, με κύρια βλάστηση έλατα και δρυς, αλλά και πλήθος άλλων φυτών και οπωροφόρων δέντρων.

Το σχετικό υψόμετρό του των 700 περίπου μέτρων, το ξηρό του κλίμα, ο ήλιος που το λούζει με τις ακτίνες του όλη την ημέρα, συνδυαζόμενα με την απέραντη και μοναδική θέα που απολαμβάνουν οι κάτοικοι βλέποντας γύρω γύρω τον Παρνασσό, τη Γκιώνα, τα Βαρδούσια, την Οίτη, το Καλλίδρομο, την Όθρυ, την άνω κοιλάδα του Κηφισού, τον κάμπο της Λαμίας και το Μαλλιακό Κόλπο και με το ότι παρέχει εύκολες προσβάσεις (καλούς δρόμους), από και προς τις πρωτεύουσες των νομών Φθιώτιδας Λαμία (38 χλμ.), Φωκίδας Άμφισσα (40χλμ.) και Βοιωτίας Λειβαδιά (60 χλμ.), αλλά και Αθήνα (190 χλμ.), το καθιστούν μοναδικό για παραθέριση και διαμονή.

Πάνω από το χωριό δεσπόζει ο επιβλητικός λόφος του «Αετού» με τα παμπάλαια τείχη του, τις σπηλιές του και τη μοναδική ομορφιά του.